βιλλᾶς

βιλλᾶς, dub. sens. in Hdn.Gr.1.55. [full] βιλλίν· τὸ αἰδοῖον, ib. 158. [full] βίλλος, = foreg., ibid. [full] βιμβικίζεται· περικρούεται, Hsch. [full] βίμβλινος,

A = βίβλινος, Id.